به نام خدا
مبلمان از جمله مصنوعات چوبی است که صنعت آن در ایران از قدمت زیادی برخوردار می باشد و بدون شک امروزه صنعت مبلمان یکی از صنایع قدرتمند و بزرگ محسوب می گردد. بر طبق گزارش مرکز آمار ایران حدود 226 واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغال حدود 10 هزار نفر در کشور وجود دارد . تاریخ مبلمان به 5000 سال گذشته بر می گردد و طراحان مبلمان دائماً به دنبال طرح های جدید و الهام بخش از گذشته هستند . در طی دو دهه اخیر صنعت مبلمان روند رو به رشدی داشته است که توانسته صنایع پوشاک و کفش را پشت سر گذاشته و در مقام اول صنایع سبک دنیا قرار گیرد. از صنعت مبلمان به عنوان یک صنعت زودبازده، رشد یابنده، پرشتاب و با ارزش افزوده بالا و اشتغال زا یاد می شود. بدین ترتیب صنعت مبلمان اکنون از سهم قابل توجهی در تجارت جهانی برخوردار است . با توجه به این موضوع که افراد زمان قابل توجهی را در محیط های کاری و در منزل صرف استفاده از صندلی و مبلمان های مختلف می نمایند، لذا طراحی صحیح این لوازم بر اساس ارگونومی، توجه به نوع مواد مصرفی در ساخت اسکلت و رویه کوبی و پرداخت انواع مبلمان حائز اهمیت هست. امروزه مبلمان خانگی (مبلمان استیل، کلاسیک و راحتی) یکی از بخش های مهم صنعت چوب و فراورده های چوبی هست که در مقیاس انبوه تولید شده و به بازار عرضه می گردند. در این تحقیق دسته بندی انواع مبلمان و بخش رویه کوبی در فرایند تولید یک مبلمان نشیمن خانگی مورد بررسی قرار گرفته است.
به نام خدا
هنر و صنعت قالیبافی یکی از کهن ترین و برجسته ترین صنایع دستی ایرانیان به شمار می آید که در نواحی روستایی همواره در کناربخش کشاورزی یکی از مهمترین منابع تأمین درآمد مردم است. در چند دهه ی گذشته پس از انقلاب، رشد شهرنشینی، تنوع صنایع وت رشد تک محصولی به تحولات گسترده اجتماعی و اقتصادی از جمله در نواحی روستایی انجامید. این شرایط رکود فعالیتهایاقتصادی صنایع روستایی بویژه صنایع دستی، در بسیاری از نواحی روستایی هم چون قالیبافی را درپی داشته است. بر این اساس؛پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه فرش دستباف روستایی در اقتصاد مقاومتی و با استفاده از داده های ثانویه و مطالعات کتابخانه ای واسنادی، سعی در نشان دادن اولویت توجه و حمایت از قالیبافی بعنوان مهمترین صنعت دستی کشور دارد. نتایج حاصل از این تحقیقنشان میدهد که فرایند تولید فرش دستباف در ایران بدلیل خصوصیات مهمی مانند بهرهگیری از فناوری ساده و کم هزینه، مواد اولیهارزان قیمت، ایجاد فرصتهای شغلی پایدار، ایجاد اشتغال جنبی و درآمد مکمل برای روستاییان، تنوع درآمدی، مشارکت دادن ن درتولید، کاهش مهاجرت روستاییان به شهر، ارزش افزوده بالا (حدود 65 %)، حفظ فرهنگ و اصالت بومی، انتقال هنر بومی و محلی و پیوندنسلها از یک مزیت نسبی برخوردار است و با توجه به تولید داخلی و عدم وابستگی به واردات فرش دستباف، می تواند از نظر اقتصادمقاومتی تداعی کننده توسعه درونزا در روستا باشد. ولی در عصر حاضر بدلیل وجود برخی مشکلات از جمله تحریمها و کاهش سهمفرش در صادرات غیرنفتی، این صنعت با رکود مواجه شده است.
درباره این سایت